Trip naar Kluisberg o 30 mei 2020

Wie ziet de verschillen tussen onderstaande 2 foto’s?

Verjaardag Patrick 2020 in Den Overzet

 

 

Melle Muur Melle

Met 5 waren we om nog eens onze rit in clubverband te rijden. Het werd een mooie tocht onder een loden zonnetje maar we hebben er allemaal van genoten.

Sterrit in Den Overzet

Onze sterrit in Bassevelde. Willy showt zijn nieuwe polo die we gekregen hebben van Jarface. Daarnaast Marcel die van Willy nog wat moet wachten op zijn exemplaar.

Zij deden samen de inschrijvingen en noteerden 377 deelnemers.

Woensdagsterrit naar Westdorpe met een wederoptredende Willy.

Verkenning van ons parcours in de sneeuw

VTT in Voorde, modderduivels op pad

Laatste sterrit van 2017 in “Den Overzet”

Willy had voor de gelegenheid een beest geslacht en deelde gul stukken vlees uit. Hij moest wel de vliegen weghouden, vandaar zijn vliegenmepper

Laatste bokaalrit van 2017 in Maldegem
Onze minister Willy net terug uit vakantie maar reeds op post

Cor en Bram braafjes onder mes, lepel en vork.

Willy smeert de peperkoek met gekregen boter van “de Ollanders” aangezien deze gewend zijn om berespek (peperkoek) met boter te eten

 

Willy in rouw (zie de rouwbandjes aan zijn oren)na weer een verloren voetbalmatch van zijn favoriete Gantoise (AA Gent).

 

Vandaag de Memorial Robert Venneman bij wtc Eendracht Melle gefietst. Een prachtige tocht, ondanks het slechte weer, onberispelijk gepijld en voldoende bevoorrading.
Eenzaam fietsend, in de regen doorheen het grijze, mistige landschap, was een moment om eens stil te staan bij Robert Venneman. Een man bij wie ik in 1986 mijn eerste stappen zette in het wielertoerisme. Een man die het wielertoerisme zag in de ware zin van het woord. Gemiddelde snelheden waren niet aan hem besteed. Wielertoerisme was voor hem, mooie parcours doorheen een mooie streek met een drankje en een hapje. Kortom kameraadschap onder fietsers. Robert was een figuur uit de toenmalige BBR, net als Eric Bruneel uit Brugge. Zij droegen het wielertoerisme in hun hart. We hadden toen een Belgische kalender, waar we meteen zagen welke mooie tochten er in Wallonië waren. Robert maakte daar ruimschoots gebruik van. Geen verplaatsing was hem teveel. De “Belles Europe”, een assortiment grensoverschrijdende fietstochten, daar smolt Robert voor. Met de camionette naar St.Omer, prachtige herinneringen. Nu is alles Vlaams : VBR, VWB, Wielerbond Vlaanderen. We kruipen terug in onze kleine regio ? Robert zou zich daar niet goed bij gevoeld hebben. Volgens mij kan wielertoerisme niet grensverleggend genoeg zijn. Europa is in volle bloei. Dit jaar was de Europese fietsweek in Luxemburg. Er was nauwelijks belangstelling. Kilometers malen, rond onze kerktoren is een wat mager wielertoerisme, vind ik.
Robert Venneman zou dit beaamd hebben.